เรื่องภาษา. มันส่งผลต่อวิธีที่เราเข้าใจสถานการณ์ มันระบายสีการรับรู้ของเราเกี่ยวกับผู้คน มันเปลี่ยนวิธีคิดของเราเอง ในขณะที่วงการต่อต้านการค้ามนุษย์พัฒนาขึ้น มีคำถามหนึ่งภาษาที่หลายองค์กรถาม: เราควรใช้คำว่า "ช่วยเหลือ" เมื่อพูดถึงการค้ามนุษย์หรือไม่?
โดยส่วนใหญ่ คำว่า “การช่วยเหลือ” หมายถึงสิ่งที่องค์กรต่อต้านการค้ามนุษย์รู้จักว่าเป็น “การแทรกแซง” ความพยายามในการแทรกแซงขัดขวางสภาพที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน เช่น การโจมตีซ่อง การกำจัดผู้รอดชีวิตจากเงื้อมมือของผู้แสวงหาผลประโยชน์ และการจับกุมผู้ค้ามนุษย์
แต่เนื่องจาก “การแทรกแซง” ต้องมีคำอธิบายก่อนที่คนส่วนใหญ่จะเข้าใจความหมาย จึงมักใช้ “การช่วยเหลือ” แทน มันง่ายกว่าที่จะเข้าใจ อย่างไรก็ตาม นักเคลื่อนไหวบางคนเชื่อว่าสิ่งนี้มาพร้อมกับความหมายแฝงที่เป็นปัญหา
At The Exodus Roadเราได้เลือกใช้คำว่า "ช่วยเหลือ" ในบางบริบท - ไม่ใช่ในบริบทอื่น ทางเลือกนั้นสำคัญพอที่จะสมควรได้รับการสนทนาอย่างต่อเนื่องว่าสถานที่ เมื่อใด และเหตุใดการใช้ "การกู้ภัย" จึงอาจเหมาะสม
คำว่า “ช่วยเหลือ” ให้อำนาจแก่ผู้รอดชีวิตหรือไม่?
คำถามนี้เป็นศูนย์กลางของทุกการสนทนาเกี่ยวกับภาษาที่เหมาะสมเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ หากเราเลือกคำที่ไม่มอบอำนาจให้กับผู้คนที่เราพยายามจะเพิ่มอำนาจ ในระดับหนึ่ง เรากำลังปล้นเส้นทางสู่อิสรภาพของพวกเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ
Merriam Webster ให้คำจำกัดความ “การช่วยเหลือ” ว่าเป็น “การพ้นจากที่คุมขัง อันตราย หรือสิ่งชั่วร้าย: ประหยัด ส่งมอบ” แม้ว่าคำจำกัดความดังกล่าวจะเร้าใจและสร้างแรงบันดาลใจ แต่ก็ยังแสดงให้เห็นว่าคำนี้เน้นไปที่บุคคลที่กำลังช่วยเหลืออย่างไร โดยบอกเป็นนัยว่าผู้รอดชีวิตเป็นเพียงตัวละครเฉยๆ ที่ถูกกระทำ ซึ่งอาจเตือนให้พวกเขานึกถึงความบอบช้ำทางจิตใจที่พวกเขาประสบขณะถูกค้ามนุษย์
บทบาทนั้น The Exodus Roadผู้สืบสวนมีบทบาทในการแทรกแซงถือเป็นสิ่งสำคัญ และเราไม่ต้องการละทิ้งความกล้าหาญและความเสียสละของวีรบุรุษเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาตระหนักดีถึงบทบาทของตนในฐานะวิทยากรอำนวยความสะดวก และไม่ต้องการเป็นศูนย์กลางของเรื่องราวเช่นกัน องค์กรไม่แสวงกำไรที่ได้รับแจ้งจากผู้รอดชีวิตซึ่งมีฐานอยู่ในสหรัฐฯ ข้อควรระวัง Thistle Farms“หน่วยงานและองค์กรคือเจ้าภาพ ไม่ใช่วีรบุรุษ”
Rebecca Bender ผู้สนับสนุนและผู้รอดชีวิตจากการค้ามนุษย์ที่ทำงานในสหรัฐอเมริกา อธิบายว่าคำว่า "ช่วยเหลือ" สามารถสร้างความคาดหวังที่เป็นอันตรายต่อการแบ่งแยกระหว่างเหยื่อและผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร เธอเตือนว่าชีวิตจริงนั้นไม่ค่อยจะง่ายขนาดนั้น
“เราต้องผลักดัน [กระบวนทัศน์] 'เหยื่อผู้ประสบภัย' ออกไปจากความคิด ไม่เช่นนั้นเราจะผิดหวัง” เบนเดอร์เขียนในแถลงการณ์ บทความ 2015. “เธอไม่ได้วิ่งออกจากโรงแรมเพราะรู้สึกขอบคุณที่ได้รับการ 'ช่วยเหลือ...' เธอตัวแข็งทื่อและแข็งกระด้าง เธอสบถและต้องการบุหรี่ เธอคิดถึงแฟนที่ชอบใช้ความรุนแรง ซึ่งเรารู้ว่าเป็นผู้ค้ามนุษย์ แต่เธอไม่เห็นการฉ้อโกงและต้องการเป็นครอบครัวที่เขาสัญญาไว้”
ชั้นจิตวิทยานั้นเชื่อมโยงกับความซับซ้อนของการจัดหา การดูแลโดยคำนึงถึงความบอบช้ำทางจิตใจสำหรับผู้รอดชีวิตจากการค้ามนุษย์. ผู้รอดชีวิตอาจไม่สามารถบรรยายเรื่องราวที่ชัดเจนเกี่ยวกับการแสวงหาผลประโยชน์และเส้นทางสู่อิสรภาพของตนเองได้ในทันที อย่างไรก็ตาม เรามีความรับผิดชอบในฐานะผู้สนับสนุนในการรับฟังและพิจารณาว่าพวกเขาอยากให้เรื่องราวของพวกเขาถูกเล่าขานอย่างไร
ควรใช้คำใดเพื่ออธิบายการแทรกแซงการค้ามนุษย์?
คุณอาจสงสัยว่า “ถ้าการใช้ 'การช่วยเหลือ' มีโอกาสที่จะทำอันตรายกับคนที่คุณพยายามสนับสนุน แล้วทำไมองค์กรต่างๆ ถึงยังใช้มันอยู่?” เราจะเสนอเหตุผลสามประการที่ทำให้บางครั้งการใช้คำนี้สมควร
1. ความชัดเจน
ดังที่เราได้กล่าวไปแล้ว “กู้ภัย” เป็นคำที่คนส่วนใหญ่เข้าใจ สิ่งนี้ทำให้มีประสิทธิภาพในการเชื่อมโยงผู้คนเข้ากับความเป็นจริงของงานต่อต้านการค้ามนุษย์ แม้ว่าจะเป็นคำค้นหาที่ใช้โดยนักเคลื่อนไหวในชีวิตประจำวันที่สนใจ แต่ "การช่วยเหลือการค้ามนุษย์" ก็มีแนวโน้มที่จะเป็นวลีที่ขึ้นต้นมากกว่า "การแทรกแซงการค้ามนุษย์" ผู้ที่เพิ่งเริ่มสำรวจงานในการต่อสู้กับทาสยุคใหม่มักจะไม่รู้ภาษาทางเทคนิคที่จะใช้
2. ความเร่งด่วน.
ในทางปฏิบัติ การใช้คำศัพท์ทางเทคนิค เช่น “การแทรกแซง” สามารถปล้นการอุทธรณ์เพื่อขอเงินทุนสำหรับความเร่งด่วนที่ชอบด้วยกฎหมายได้ “การแทรกแซง” นั้นแม่นยำ แต่ก็ส่งผลกระทบและชัดเจนน้อยลงเช่นกัน การสูญเสียเงินบริจาคสร้างความเสียหายให้กับบุคคลที่ยังติดอยู่ในวงจรการค้ามนุษย์
3. ข้อพิจารณาทางวัฒนธรรม
จนถึงขณะนี้ การสนทนาเกี่ยวกับภาษาที่ควรใช้ในการทำงานต่อต้านการค้ามนุษย์ได้จัดขึ้นเกือบทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาและเป็นภาษาอังกฤษ ดังนั้น บทสนทนาจึงมักมุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์โดยทั่วไปของผู้รอดชีวิตจากการค้ามนุษย์ในสหรัฐอเมริกา เช่นเดียวกับมุมมองทางวัฒนธรรมของชาวอเมริกัน ในกรณีของ The Exodus Roadงานแทรกแซงของเราส่วนใหญ่เกิดขึ้นในเอเชียและละตินอเมริกา ในภูมิภาคเหล่านี้ การค้ามนุษย์อาจดูแตกต่างจากที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาค่อนข้างมาก
ตัวอย่างเช่น บุคคลที่ถูกค้ามนุษย์อาจมาจากระดับความยากจนขั้นรุนแรงซึ่งไม่เป็นที่รู้จักในสหรัฐอเมริกา ในอินเดีย พวกเขาอาจเป็นสมาชิกของวรรณะที่ต่ำกว่า ปล่อยให้พวกเขาถูกลดคุณค่าทางสังคมและไม่ได้รับการปกป้อง ผู้รอดชีวิตในประเทศอื่นอาจเข้าถึงการศึกษาได้น้อยลง ทำให้จำกัดช่องทางในการแสวงหาผลประโยชน์ การกักขังทางกายภาพและการจำกัดการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นจริงอาจมีความรุนแรงมากขึ้นในระหว่างที่ถูกค้ามนุษย์
บุคคลที่ได้รับผลกระทบจากการค้ามนุษย์ในบริบทอื่นมักจะเสียเปรียบในลักษณะที่เราไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งหมด ไดนามิกของกำลังนั้นแตกต่างออกไป เราไม่ต้องการใช้ภาษาที่ทำให้ความเป็นจริงในปัจจุบันของความยากจนข้นแค้น การตีตราทางสังคมอย่างรุนแรง และข้อจำกัดทางกายภาพสำหรับผู้รอดชีวิตในสถานที่เหล่านี้เป็นโมฆะ “การช่วยเหลือ” เป็นวิธีหนึ่งในการรับรู้ถึงความแตกต่างที่รุนแรงดังกล่าว
ทั้งหมดนี้มีความหมายอย่างไรต่อวิธีที่เราสื่อสาร?
ทั้งหมดนี้หมายความว่าเราอาศัยภูมิปัญญาของเจ้าหน้าที่ระดับชาติของเราในบริบทว่าผู้รอดชีวิตในภูมิภาคเหล่านี้บรรยายประสบการณ์ของตนเองอย่างไร
ผู้ตรวจสอบของเราประสบกับความท้าทายทางภาษาเดียวกันกับที่เราพบในสหรัฐอเมริกา หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายมีแนวโน้มที่จะใช้คำว่า "ช่วยเหลือ" ในภาษาแม่ของตน ซึ่งถือเป็นการกำหนดโทนเสียงสำหรับบริการสังคมสงเคราะห์และองค์กรพัฒนาเอกชน นั่นทำให้การใช้ภาษาเดียวกันนั้นมีประสิทธิภาพมากที่สุดในอดีต
ในบริบทที่ผู้รอดชีวิตถูกแยกออกจากวาทศิลป์นั้น วิธีการเล่าเรื่องที่แตกต่างกันสามารถเริ่มปรากฏให้เห็น โซล่าอยู่ The Exodus Roadผู้จัดการโครงการดูแลหลังการดูแลรักษาระดับโลกของ. เธอเป็นผู้นำในการก่อตั้ง บ้านอิสรภาพเซฟเฮาส์ของเราสำหรับผู้รอดชีวิตจากการค้ามนุษย์ในประเทศไทย
โซล่าตั้งข้อสังเกตว่าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผู้รอดชีวิตชอบที่จะแบ่งปันว่าองค์กรต่างๆ “ช่วยเหลือ” พวกเขาอย่างไร ไม่ใช่ “ช่วยเหลือ” หรือ “ช่วยชีวิต” พวกเขา
“คำว่าช่วยเหลือสามารถทำให้พวกเขารู้สึกไม่กล้าพอ” เธออธิบาย
ผู้รอดชีวิตในบริบทนี้มักจะรู้สึกสบายใจที่สุดเมื่อใช้ภาษาที่อ้างถึงผู้ปฏิบัติงานหลังการดูแล เช่น สมาชิกในครอบครัว โซล่าพบว่าการเรียกเธอว่าเป็นน้องสาวถือเป็นการเยียวยาสำหรับผู้รอดชีวิต โดยให้พวกเขามีสถานะเท่าเทียมกันในฐานะหุ้นส่วนในกระบวนการฟื้นฟู
นี่เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งของวิธีที่วัฒนธรรมที่แตกต่างกันอาจใช้แนวคิดที่แตกต่างกันเพื่ออธิบายความปลอดภัย เราสามารถเรียนรู้จากสิ่งนี้ว่าบริบทที่แตกต่างกันอาจต้องใช้ตัวเลือกคำที่แตกต่างกัน
อย่างไร The Exodus Road พูดคุยเกี่ยวกับการแทรกแซง?
ในช่วงทศวรรษแรกของการดำรงอยู่ The Exodus Roadโปรแกรมการแทรกแซงของ และชุมชนการให้รายเดือนภายใต้ชื่อ “ค้นหา + กู้ภัย” สิ่งนี้ทำให้เรามีความชัดเจนและเร่งด่วนในการสื่อสารกับผู้บริจาค ผู้สนับสนุน และองค์กรอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากงานของเรามีการพัฒนาตลอดหลายปีที่ผ่านมา เราได้เพิ่มโปรแกรมการฝึกอบรมและการศึกษา และการดูแลหลังการงานให้กับงานของเราทั่วโลก ด้วยเหตุนี้ในปี 2023 เราจึงเปลี่ยนชื่อชุมชนผู้ใจดีที่ให้ทุนสนับสนุนงานนี้ให้เป็น “กลุ่มเสรีภาพ” การเปลี่ยนแปลงนี้ยังทำให้เราสามารถใช้คำฟุ่มเฟือยที่ให้ความรู้สึกเพิ่มขีดความสามารถให้กับผู้รอดชีวิตที่เรารับใช้
ขณะที่เราเรียนรู้จากเสียงของผู้รอดชีวิต จากประสบการณ์ของเราเอง และจากความซับซ้อนของงานนี้ทั่วโลก เราก็มุ่งมั่นที่จะเรียนรู้และเติบโต เพื่อจุดประสงค์นั้น The Exodus Road มีเจตนาเลือกคำที่เหมาะสมเป็นกรณีๆ ไป โดยพิจารณาจากความเหมาะสมของสถานการณ์แต่ละบุคคล ในบางกรณี เช่น กรณีที่เกี่ยวข้องกับการกักขังทางกายภาพหรือการขายเด็กเล็ก เราอาจใช้คำว่า "ช่วยเหลือ" ในกรณีอื่นๆ เราใช้คำว่า "การแทรกแซง"
เมื่อเราใช้คำว่า "ช่วยเหลือ" เราต้องการทำให้ชัดเจนว่าเราไม่ได้หมายความถึงพลังของผู้ช่วยเหลือเหยื่อ การช่วยเหลือคือการกระทำที่กล้าหาญของชุมชน The Exodus Road เป็นเพียงผู้เข้าร่วมคนหนึ่ง — และไม่ใช่คนที่สำคัญที่สุด ผู้เข้าร่วมที่สำคัญที่สุดคือผู้รอดชีวิตเสมอ ซึ่งความยืดหยุ่นในการเรียกอิสรภาพกลับคืนมาคือการกระทำที่กล้าหาญอย่างประเมินค่าไม่ได้
การค้นหาภาษาที่เหมาะสมที่จะสื่อนั้นเป็นเรื่องยาก และเป็นกระบวนการต่อเนื่อง เราตระหนักดีถึงการเปลี่ยนแปลงแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดในการต่อต้านการค้ามนุษย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ การสนทนานี้เป็นเรื่องใหม่ในสหรัฐอเมริกา และยังใหม่กว่าในประเทศที่โครงการแทรกแซงของเราดำเนินการอยู่ เมื่อบรรทัดฐานใหม่เป็นรูปเป็นร่าง เรามุ่งมั่นที่จะรับฟังผู้รอดชีวิต ไม่ใช่แค่ในสหรัฐอเมริกา แต่ในทุกประเทศที่เราดำเนินธุรกิจ
