Malayo sa Bahay: Kwento ni Cindy

Naglalakad sa maalikabok na landas na may bumubulusok na mga pitsel ng tubig, naramdaman ni Cindy ang malamig na lupa ng Ugandan na lupa sa pamamagitan ng kanyang mga suot na sandals. Naglakad siya pauwi sa kanyang mga anak. Napupuno ng tubig ang kanilang mga tiyan tuwing umaga, ngunit hindi ito kapalit ng pagkain na hinahangad ng kanilang mga katawan. Araw-araw ay nilalakad niya ang lalaki sa sulok ng kanyang lupang kalye. Araw-araw ay nakaupo siya sa lilim ng isang linya ng mga babae, nakikipag-chat sa kanyang cell phone.

Kung ang iyong pamilya ay nagugutom, ano ang iyong gagawin? Sino ang pipilitin mong pagkatiwalaan?

Nang sabihin ng lalaki sa kanto na may kilala siyang lalaki na makakahanap ng kanyang trabaho, hindi niya nagustuhan ang tunog nito... ngunit hindi niya mapigilang makinig. Sinabi niya sa kanya kung magkano ang maaari niyang kumita, at ito ay higit pa sa inaakala niya. Alam niyang masakit iyon, ngunit naisip niyang ito ay isang mapapawi na sakit, tulad ng sakit sa kanyang mga balikat mula sa pagdadala ng mga pitsel ng tubig pauwi sa umaga. Sinabi ng lalaki na ito ay magiging sex, ngunit ito ay sa mga mayayamang lalaki na magbabayad sa kanya ng mapagbigay. Magiging mabuti ang pakikitungo nila sa kanya at magiging mabait. Nasa malayong lugar din iyon. Hindi makikita ng pamilya niya.

Ano pang mga pagpipilian ang mayroon siya?

Sa eroplano na umuungal sa manipis na hangin, milya-milya ang naghahati sa kanya sa bahay bawat segundo. Hindi niya pinagdudahan ang sarili niya. Alam niyang kailangan niyang kunin ang pagkakataong ito, ngunit nakaramdam siya ng takot. Iniisip niya kung kailan siya muling lilipad pauwi. Kailan niya kaya muling makikita ang kanyang mga anak? Tuwing umaga habang dinadala niya ang mga banga ng tubig pauwi sa kanyang mga anak, alam niyang naantala lamang niya ang hindi maiiwasang impiyerno ng kamatayan. Iniwan niya ang Uganda sa isang misyon, sa wakas, upang malutas ang kanyang sitwasyon.

Nang makarating siya sa Thailand, dalawang lalaking nagsasalita ng isang wikang hindi niya alam ang naghatid sa kanya sa kotse. Hinatid nila siya sa isang hotel. Sa kalat-kalat na opisina ng hotel, tumigil ang pag-ikot ng ceiling fan habang hinihingi ng mga lalaki ang kanyang pasaporte, at naramdamang mainit ang silid. Akala niya siguro hindi niya ito ibibigay sa kanila, pero ginawa niya. Kailangan niyang. Ito ay normal, tama?

Sinabi ng isa sa mga lalaki na maglalakad siya sa kalye. Iaalok niya ang kanyang katawan sa sinumang lalaki sa kalye, at hindi niya kukunin ang lahat ng perang ibinigay sa kanya. Halos lahat ng perang kinita niya ay ilalapat sa isang di-makatwirang utang. Dahil sa kung gaano kamahal ang paglipad sa kanya dito, paliwanag nila, ibibigay niya sa kanila ang karamihan sa kanyang kinikita.

Paano ang mga negosyante? Hindi ba siya magiging high-class escort?

Ngumiti ang mga lalaki at sinabing maglalakad siya sa kalye kung gusto niyang kumain. Sa loob ng isang linggo, hindi siya naglalakad sa kalye at nag-aalok ng sarili sa mga lalaki. Sa bawat araw at gabing lumilipas, mas lalong nag-iinit ang kanyang tiyan sa hapdi ng gutom. Nanginginig ang mga kamay niya, at hindi siya makapag-concentrate. Sa wakas, nang siya ay nahiga sa ikapitong gabi, nag-iisa sa gutom sa silid ng hotel, naglakad si Cindy sa kalye.

Ang mga lalaking ito ay hindi mga high-class na negosyante. Sila ay sinuman at lahat ng tao sa kalye. Nanggaling sila sa buong mundo. Gusto nila siya. Babayaran nila siya. Ang pera na nakuha niya mula sa mga lalaking ito ay napunta sa iba pang mga lalaki, ang mga lalaki na may kanyang pasaporte. Gabi-gabi habang nagtatrabaho si Cindy sa kalye, nalaman niyang pinagmamasdan siya ng mga lalaki sa mga sulok gaya ng nakita niya sa Uganda. Binugbog nila ang ibang babae na nagtangkang umalis sa kalye.

Sinabi ng mga lalaking may pasaporte na hindi na niya nakakausap ang kanyang pamilya sa Africa. Isa pa, hindi niya kayang makipag-usap sa sinuman tungkol sa kanyang nararanasan. Limitado ang kanyang mga salita sa pagtawag sa mga potensyal na customer sa kalye.

Hoy baby, ano ang hinahanap mo ngayong gabi?

Tatlong iba pang babaeng Aprikano ang nakatayo malapit sa kanya sa kalye ng Thai, bawat isa ay may kanya-kanyang kuwento ng nilinlang at trafficking. Minsan lumalapit kay Cindy ang mga puting lalaki, nagtatanong tungkol sa kanyang kuwento. Paano siya nakarating sa Thailand? May pamilya ba siya? Sa simula pa lang, sinabi na niya ang totoo. Sinabi niya na na-miss niya ang kanyang pamilya at tahanan sa Uganda. Kailangan niyang makausap ang mga ito. Kailangan niyang malaman kung okay sila. Tapos binugbog siya. Nalaman niya na ang mga lalaking ito ay binayaran ng kanyang mga trafficker upang subukan ang kanyang kuwento. Ang naputol na niyang ngipin ay isang pisikal na paalala ng kapangyarihan ng kanyang mga trafficker. Sa tuwing tumitingin siya sa salamin, iniisip niya kung sino ang hindi binayaran ng kanyang mga trafficker para panatilihin siyang alipin.

The Exodus Road natagpuan si Cindy na nagtatrabaho sa kalye sa madaling araw. Nang tanungin siya ng aming operatiba, isang puting lalaki, kung maaari siyang makipag-inuman sa kanya, alam niyang maaari siyang kumita ng kaunti kahit na sinabi niyang hindi siya nito iuuwi. Hinigop ni Cindy ang kanyang inumin, sinusubukang pakalmahin ang sarili nang magsimula itong magtanong tungkol sa kanyang tahanan.

Sinabi niya na malaya siyang nagtrabaho sa kalye. Sinabi niya na maaari siyang umuwi kung kailan niya gusto.

Ipinagpatuloy ng aming operatiba ang pakikipag-usap kay Cindy, naghihinala na tila mali ang tungkol sa kanyang sitwasyon. Tinanong niya kung may pamilya na ba siya. Siya ay nagsinungaling. Sinabi niya sa kanya na ginawa niya ito at madalas silang nakakausap. Pagkatapos ay ipinakita ng lalaki sa kanya ang mga larawan ng kanyang mga anak. "Kailangan ng mga bata ang kanilang ina," sabi niya.

Kitang-kita ni Cindy ang mga mukha ng kanyang mga anak sa isip. Naglaro ang mga mukha nila sa panaginip niya habang wala siya.

Bumagsak ang mga luha sa kanyang mukha nang muli niyang sabihin ang kanyang katotohanan. Sinabi niya na mayroon siyang pamilya sa Uganda, na may mga lalaki na kumuha ng kanyang pasaporte at pinananatiling alipin. Sinabi niya na nagtatrabaho siya gabi-gabi sa ilalim ng kanilang kontrol. Habang nagsasalita siya, iniisip niya kung ang lalaking ito ay isa lamang binayaran ng kanyang mga trafficker para subukan siya.

The Exodus RoadNarinig ng undercover na operatiba ni Cindy ang kuwento ni Cindy sa kalye noong gabing iyon at kumilos sa ngalan ng kanyang kalayaan.

Sa pamamagitan ng The Exodus RoadSa pakikipagtulungan ni Cindy sa ibang mga NGO, nailigtas si Cindy mula sa pagkaalipin. Siya ay pinauwi sa Uganda. Habang lumilipad siya, sa wakas ay ibinawas niya ang maraming milya na naghiwalay sa kanya sa kanyang pamilya. Pagdating niya sa bahay, naglakad siya sa pamilyar na maalikabok na kalye pabalik sa kanyang tahanan. Napakaswerte niyang makalakad muli sa mainit na pulang lupang iyon. Muli siyang nakasama ng kanyang pamilya at binigyan ng occupational training para matustusan niya ang mga ito.

The Exodus Road inayos pa ang pagpapaayos ng ngipin ni Cindy.

Kapag ngumingiti si Cindy, ito ay isang ngiti na hindi nasisira ng kanyang pagkaalipin.

Nakatira siya sa Uganda kasama ang kanyang pamilya, sa wakas ay libre na.